مطالعهٔ تازهٔ مؤسسهٔ اقتصاد آلمان (IW) که به سفارش سرویس مبادلات آکادمیک آلمان (DAAD) انجام شده است، سود آوری دانشجویان بین المللی در آلمان را نشان می‌دهد. دانشجویان بین‌المللی نه‌فقط بار مالی ندارند بلکه در بلندمدت میلیاردها یورو سود خالص وارد بودجه عمومی می‌کنند. برآورد پژوهشگران کلن حاکی است تنها ۷۹ هزار نفری که در ۲۰۲۲ تحصیل خود را آغاز کردند طی عمر کاری‌شان ۱۵٫۵ میلیارد یورو بیش از مزایای دریافتی، مالیات و حق بیمه می‌پردازند؛ رقمی نزدیک به هشت برابر هزینه دولتی آموزش آنان.
نرخ «ماندگاری» بالا نقطه قوت کلیدی آلمان است. طبق گزارش OECD، ۴۵ درصد دانشجویان خارجی که در ۲۰۱۰ وارد شده بودند ده سال بعد هنوز در این کشور زندگی می‌کردند. مدل IW نشان می‌دهد اگر فقط ۴۰ درصد فارغ‌التحصیلان سه سال پس از پایان تحصیل بمانند، هزینه آموزش کاملاً جبران می‌شود؛ حتی با سناریوی ۳۰ درصد نیز خزانه ۷٫۴ میلیارد یورو جلو می‌افتد.
بخش عمده این بازگشت سرمایه در همان دوران تحصیل آغاز می‌شود، زیرا شمار زیادی از دانشجویان خارجی با تکیه بر همکاری تنگاتنگ دانشگاه‌ها و صنایع در مشاغل پاره‌وقت جذب می‌شوند و مالیات می‌پردازند. همین پیوند دانشگاه و صنعت، مراکز آموزشی را به زمین شکار نیروی کار متخصص ــ به‌ویژه در رشته‌های مهندسی ــ بدل کرده است.
در دهه گذشته چندین اصلاح قانونی، از تمدید ویزای جست‌وجوی کار تا تسهیل اجازه‌کار، چسبندگی فارغ‌التحصیلان به بازار کار آلمان را بالا برده و کشور را در رقابت با مقصدهای انگلیسی‌زبان جلو نگه داشته است. با این حال، رکودهایی مثل افت اخیر صنعت خودرو نشان می‌دهد گذر از وضعیت دانشجویی به استخدام تمام‌وقت هنوز هم چالش‌هایی ــ از کمبود فرصت شغلی تا موانع زبانی و بوروکراتیک ــ دارد.
IW برای بیشینه‌سازی منافع، توصیه می‌کند روندهای اداری ساده‌تر، خدمات چندزبانه و سیاست‌های مهاجرت هدفمند گسترش یابد. حتی زمانی که فارغ‌التحصیلان به کشور خود برمی‌گردند، آلمان از شبکه‌های علمی، پیوندهای تجاری و دیپلماسی نرم حاصل‌شده بهره‌مند می‌شود. بر این اساس، آموزش رایگان بیش از آنکه خرج باشد، سرمایه‌ای چندلایه برای رشد، نوآوری و ثبات بلندمدت اقتصاد آلمان است.
ثبت ديدگاه